مقدمه: سندروم نکرولیز توکسیک اپیدرم بیماریی با واکنش های پوستی و مخاطی شدید است. این بیماری به طور معمول در واکنش به بعضی داروها مثل فنی توئین ایجاد می شود.معرفی بیمار: آقایی 35 ساله با سابقه دریافت فنی توئین با بثورات جلدی مخاطی و تاول منتشر در بیمارستان بستری گردید. بعد از تشخیص علت اقدامات درمانی شبیه سوختگی ها انجام گردید و بیمار ترخیص شد.نتیجه گیری: برای درمان علت بیماری بسیار مهم است. زمانی که بیماری ناشی از دارو باشد، تجویز دارو باید به طور سریع قطع شود و درمان صورت گیرد.

مقدمه: سندرم نکرولیز اپیدرمی توکسیک یکی از شدیدترین واکنش های پوستی و مخاطی می باشد که عمدتاً در واکنش به داروهایی مانندNSAID ها ایجاد می شود و در 20 تا 50 درصد موارد می تواند منجر به مرگ شود. معرفی بیمار: بیمار آقای 41 ساله ای است که با سابقه دریافت داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و با ضایعات ماکولوپاپولر در بیمارستان کوثر شهر سنندج بستری می شود. بیمار تحت اقدامات درمانی مختلف قرار گرفته و بعد از حدود چهارده روز با حال عمومی خوب ترخیص می شود. نتیجه گیری: مهمترین رکن در درمان این بیماری، یافتن علت اصلی و قطع عوامل دارویی عامل واکنش می-باشد. مداخلات درمانی شبیه بیماران دچار سوختگی می باشد.

سابقه و هدف: سندرم استیونس جانسون (Syndrome SJS: Stevens-Johnson) و نکرولیز اپیدرمی سمی (TEN: Toxic Epidermal Necrolysis) از جمله واکنش های شدید و بالقوه تهدیدکننده حیات می باشند که اگرچه بروز کمی دارند؛ اما به دلیل احتمال ایجاد عوارض وخیم و مرگ و میر از اهمیت فراوانی برخوردار هستند. این دو واکنش عمدتا علت دارویی دارند؛ اگرچه در برخی از موارد به دلیل عوامل عفونی رخ می دهند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسی ویژگی های اپیدمیولوژیک، اتیولوژیک و بالینی بیماران مبتلا به SJS و TEN بستری شده در بیمارستان سینای همدان طی یک بازه زمانی 16 ساله انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی-مقطعی حاضر، بیماران بستری شده از ابتدای سال 1381 تا سال 1397 با تشخیص SJS و TEN از نظر سن، جنس، نوع داروی ایجادکننده بیماری، طول مدت بستری، نوع درمان و عوارض ایجادشده بررسی گردیدند. یافته ها: در مطالعه حاضر در مجموع 47 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که 21 نفر مرد و 26 نفر زن بودند. همچنین 34 بیمار مبتلا بهSJS، چهار بیمار مبتلا به SJS-TEN Overlap و نه بیمار مبتلا به TEN تشخیص داده شدند. شایان ذکر است که 45 نفر (7/95 درصد) به دلیل مصرف دارو و دو نفر به دلایل غیردارویی بستری شده بود. شایع ترین گروه های دارویی ایجادکننده واکنش به ترتیب عبارت بودند از: آنتی میکروبیال ها (1/36 درصد)، ضد تشنج ها (6/27 درصد) و NSAID (Nonsteroidal Anti-inflammatory Drug) (17 درصد). علاوه براین، یک مورد واکنش ناشی از آلوپورینول و یک مورد ناشی از واکسن هاری مشاهده شد و مابقی واکنش های غیردارویی و چند دارویی را شامل می شدند. در این مطالعه شایع ترین عوارض بیماری به ترتیب عبارت بودند از: عوارض عفونی (2/21 درصد)، آسیب های چشمی (1/19 درصد) و خونریزی گوارشی (1/2 درصد). نتیجه گیری: شایع ترین داروهای ایجادکنندهSJS و TEN، داروهای آنتی میکروبیال بودند. با توجه به احتمال ایجاد عوارض شدید از جمله آسیب های چشمی و خطر مرگ و میر لازم است پزشکان با علائم SJS و TEN آشنایی داشته باشند و آگاهی های لازم در جهت عدم استفاده خودسرانه از داروهای ضد میکروبی به عموم مردم ارائه گردد.

سندروم ایکایری یا انسفالوپاتی کشنده توکسیک از عوارض نادر اسهال شیگلائی در کودکان می باشد که تاخیر در تشخیص و درمان با مرگ و میر بالایی همراه است.معرفی موارد: در اجرای برنامه کشوری نظام مراقبت بیماری های منتقله از غذا و در میان موارد اسهال های خونی شیگلائی گزارش شده به مرکز مدیریت بیماری ها سه کودک 9، 8 و 4 ساله مبتلا به این سندرم تشخیص داده شدند. این کودکان با شکایت تب شدید، اسهال خونی، بی قراری، سردرد، کاهش سطح هوشیاری، لتارژی، بدون دهیدراتاسیون، بدون اختلال های الکترولیتی مراجعه و بستری شدند و در یک سیر کاملا سریع و پیشرونده علایم انسفالوپاتی و ورم مغزی تکمیل شده و همگی تحت لوله گذاری داخل نای قرار گرفته و سپس در سیر بیماری فوت شدند. در آزمایش مدفوع گلبول های سفید و قرمز فراوان مشاهده گردید. کشت خون آنها منفی بود و در کشت مدفوع آنها شیگلا رشد کرد که در دو مورد شیگلا فلکسنری بود و در یک مورد گونه آن تعیین نگردید.نتیجه گیری: علیرغم مرگ و میر بالا در این سندرم، با این حال در کودکان بزرگ تر مشکوک یا تایید شده گاستروآنتریت شیگلائی، لتارژی و سردرد می توانند اولین علایم انسفالوپاتی کشنده توکسیک ناشی از شیگلا باشند. تشخیص سریع و درمان مناسب ورم مغزی می تواند مرگ و میر ناشی از آن را کاهش دهد.

ان ـ استیل سیستئین N-acetylcyctein (NAC) متابولیت استیله سیستئین بوده و توسط FDA برای درمان مسمومیت با استامینوفن مجوز گرفته است. NAC از یک سو با افزایش گلوتاتیون به عنوان آنتی اکسیدان عمل می کند و هم چنین ازطریق تامین گلوتاتیون از مسمومیت ناشی از پاراستامول جلوگیری می کند. ازسویی دیگر، NAC موکولیتیک، ضدالتهاب و پیش ساز گلوتامات نیز هست و از این طریق در بیماری های مختلفی کاربرد پیدا می کند.با توجه به اثرات مختلف فارماکولوژیک NAC و بی ضرری نسبی آن، طی سالیان اخیر تمایل به استفاده از NAC برای مصارف گوناگون افزایش یافته است. در این مقاله، کاربردهای احتمالی این ماده در درماتولوژی مرور خواهد شد.

زمینه و هدف: واکنش مضر دارویی، طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی یک پاسخ به دارو است که زیان آور و غیر عمد بوده و با مقدار طبیعی در انسان که برای پیشگیری، تشخیص یا درمان بیماری به کار می رود اتفاق می افتد. پوست شایع ترین ارگان گرفتار است که دامنه تظاهرات آن به صورت اکزانتم ماکولوپاپولار که شایع ترین نوع آن است تا کهیر و با شیوع کمتر ولی شدید مثل پوستولوزیس اکزانتماتیک منتشره حاد، راش دارویی با ائوزینوفیلی و علایم سیستمیک / سندرم هیپرسنسیتیویتی ناشی از دارو، سندرم استیون جانسون و نکرولیز توکسیک اپیدرمی می باشند. اریتمامولتی فرم و بثورات دارویی ثابت که کمتر شایع می باشند. شیوع واکنش های دارویی بتدریج با افزایش چشمگیر و روز افزون مصرف داروها رو به افزایش است. بنابراین شناخت این واکنش ها و داروهای مسبب آنها می تواند در جهت تشخیص به موقع مصرف دارو و همچنین پیشگیری از بروز مجدد آنها موثر باشد. هدف، بررسی بثورات دارویی از نظر سن، جنس، نوع داروی مقصر و نوع راش ایجاد شده می باشد.روش بررسی: این مطالعه به صورت گذشته نگر و توصیفی روی بیماران بستری و سرپایی مبتلا به بثورات دارویی که در فاصله سال های 1380 تا 1385 به بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز و یک مطب خصوصی مراجعه کرده بودند انجام شد.یافته ها: در کل 110 بیمار مبتلا به بئورات دارویی بودند که از این تعداد 70 نفر زن (64 درصد) و 40 نفر مرد (36 درصد) بودند. شایع ترین سن درگیری دهه سوم (30-21 سال) بود. کمترین میزان بروز در گروه سنی کمتر از 10 سال دیده شد.نتیجه گیری: شایع ترین واکنش راش موربیلی فرم بود، شایع ترین داروی مسبب، آنتی بیوتیک ها بودند. بیشترین میزان واکنش ها در فاصله کمتر از 1 هفته از شروع درمان ایجاد شدند (55.5 درصد).

نکرولیز اپیدرمال سمی Toxic Epidermal Necrolysis (TEN) بیماری وخیم پوست و مخاط ناشی از مصرف دارو است. در این بیماری پوست سر بندرت درگیر می شود. از روند TEN در بیمارانی که تحت درمان با رادیاسیون و داروهای ضد تشنج قرار گرفته اند گزارش هایی وجود دارد.در این مقاله بیماری معرفی می شود که به دنبال رادیاسیون و مصرف داروهای ضد تشنج به TEN همراه با درگیری پوست سر مبتلا شد. یکی از ویژگیهای غیرمعمول در این موارد،TEN  شروع ضایعات پوستی از محل تابش اشعه است. گزارش فرضیه های مختلف در توجیه این مشاهده مورد بحث قرار می گیرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

نوس اپیدرمی وروکوز خطی التهابی ILVEN درماتوزی غیر شایع و یک طرفه است که معمولا شروع پیدایش آن در دوران شیرخوارگی یا کودکی است. اغلب جنس مونث مبتلاست. کپل و ساق ها بیش تر مبتلا می شود و خارش، مقاومت به درمان و تصویر هیستوپاتولوژی شبیه بیماری پسوریازیس از نشانه های آن است. از تظاهرات غیر معمول ILVEN می توان ظهور دیررس بیماری، انتشار وسیع و پاسخ به درمان را نام برد. در این مقاله نمایشی از ILVEN دو طرفه در یک دختربچه 2 ساله همراه با مروری بر این بیماری توصیف می شود.

گل گلاب به طور سنتی به عنوان یک گیاه دارویی برای اهداف درمانی مختلف به کار می رفته است. جهت بررسی مقدماتی اثرات توکسیک احتمالی این گیاه، دم کرده آن در دوزهایی معادل نصف تا 8 برابر دوز توصیه شده برای انسان در طب سنتی (روزانه 90 تا 1440 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) به 5 گروه 5 تایی سگ خورانده شد. سگ های گروه شاهد (n=4) دارونما دریافت کردند. مقادیر سرمی اوره، کراتینین، فسفاتاز قلیایی(ALP) ، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، بیلی روبین، آلبومین و پروتئین در تمامی گروه های آزمایشی در روزهای صفر، 1، 3، 7 و 10 اندازه گیری شد. به استثنای یک افزایش گذرا در میزان بیلیروبین (روز 3) و همچنین ازدیاد مقادیر سرمی ALT در روز دهم که هر دو با بیشترین دوز درمان صورت گرفت، هیچ تفاوت معنی داری بین گروه های مختلف آزمون و گروه شاهد وجود نداشت. نتایج این پژوهش اثرات نفروتوکسیک و هپاتوتوکسیک ناچیزی برای دم کرده گل گلاب پیشنهاد می کنند. با این حال، این درمان در دوزهایی که به طور غیر معمول بالا باشند می تواند از خود اثرات هپاتوتوکسیک به جای گذارد.